Als een zaadje wordt ze gepland. Losjes staat ze in de grond. Ze moet haar houvast nog zien te vinden. De warmtekracht van de zon schijnt in de kern van haar hart. Diep in de grond voelt ze zich veilig en afgeschermd. Door de warme stralen van de zon die het zaadje doet openbarsten, komt er een teken van leven. Broos en onbeschermd komt ze uit de aarde en is nog erg kwetsbaar. Ze groeit op tot een klein plantje. Haar kleine takken reiken naar de hemel en ze voelt de warmte van de zon op haar kruin. Ze is blij en lacht naar de zon. Ze voelt het leven en geniet. Verbonden met haar omgeving kijkt ze vol vertrouwen de wereld in. Ze gaat op ontdekkingsreis om mooie avonturen te beleven. In haar jonge jaren maakt ze al veel mee. Maar ondanks woeste stormen met wind en hagel, blijft ze overeind staan. Dan, opeens wordt ze uit haar vertrouwde omgeving weggerukt. Het gevaar loert om haar heen en ze voelt zich niet meer veilig. Als een klein boompje, die ze is geworden, wordt ze tussen de groenten en fruit in een transportvliegtuig gezet, op weg naar het onbekende. Daar waar ze opnieuw in de grond wordt geplaatst. Het kleine boompje is boos en verdrietig en voelt zich erg alleen. Ze moet erg wennen aan haar nieuwe plek en uiteindelijk heeft ze het maar geaccepteerd. Er is geen weg meer terug naar de plek waar ze als zaadje werd geplant en waar haar wortels liggen. Maar al haar herinneringen van haar eerste levensjaren, blijft voor altijd in haar hart. Het kleine boompje groeit op tot een mooie jonge boom, dat met haar rugzakje op zoek is naar een mooi stukje grond om te aarden. Naast haar herinneringen, zit deze rugzak ook vol twijfels, angst, pijn en verdriet. Haar takken staan alle kanten op. Welke kant moest ze nu op? Welke keuzes moet ze maken? Zal ze niet verdwalen? Soms is ze bang. Maar de weg die ze bewandeld, heeft vele mogelijkheden en ze beseft steeds meer dat elke afslag die ze neemt, telkens zijn lessen leert. Elke keuze die ze maakt… links, rechts, terug of rechtdoor? Het bracht haar naar de juiste punt. Elke stap die ze maakte, ging ze het leven aan. Dit was zoveel moediger dan angstig stil te blijven staan. Dankbaar voor haar basis, is ze de boom die ze nu is. Dankzij haar wortels die ze meedroeg, kwam ze steeds meer in bloei. Haar kracht werd bepaald door haar wortels. Dapper en moedig als ze was, wist ze elke woeste storm te doorstaan. En daar staat ze, krachtig en stabiel op haar wortels. Mag ze nu voluit leven, genieten en doen wat ze zelf wil. Ze weet wie ze is en ze mag er zijn… Als een boom ❤️